به نام خدای...

آیینه...

درآیینه نگاه کرد و از خود پرسید:به راستی کدامیک ازما تصویر آن دیگریست؟

فاصله میان من و او که در آنسوی آیینه ایستاده فقط به اندازه ی یک حرکت است و اینکه چه کسی قبل از آن دیگری دستش را تکان می دهد!

آیا ازآن سوی آیینه می توان دل نگران بود؟

وآیا آن که آن سوتر ایستاده حسرت بودن این سو را ندارد؟

شاید هم روزی من با حسرت از آن سو به این سوی زندگی نگاه کنم...

شاید هم هنوز

نمی دانم که تصویری بیش نیستم!!!