دلمردگی!
به نام خدای...
دلمردگی
مرغ تنهایم
سرم در زیر بال بی کسی
ای رهایی بخش من
ای دست افسونکار عشق
یکدم آگاهی مرا از پرده های راز ده!
+ نوشته شده در پنجشنبه نهم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 18:3 توسط happiness
|
اگر مانده بودی...
به نام خدای...
اگر مانده بودی...
اگر مانده بودی ترا تا به عرش خدا میرساندم
اگر مانده بودی ترا تا دل قصه ها میکشاندم
+ نوشته شده در پنجشنبه نهم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 17:54 توسط happiness
|
رنج!
به نام خدای...
من نمیدانم
و همین درد مرا سخت می آزارد
که چرا انسان
این دانا
این پیغمبر
در تکاپوهایش: چیزی از معجزه آن سوتر
ره نبرده ست به اعجاز محبت چه دلیلی دارد؟
چه دلیلی دارد که هنوز
مهربانی را نشناخته است ؟
و نمیداند در یک لبخند چه شگفتی هایی پنهان است !
من برآنم که درین دنیا
خوب بودن به خدا سهل ترین کار است
و نمیدانم که چرا انسان تا این حد با خوبی بیگانه است ؟
و همین درد مرا سخت می آزارد !
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 17:33 توسط happiness
|
زندگی ارزشش بیشتر از این حرفهاس!
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 17:32 توسط happiness
|
انصاف نیست...!
به نام خدای...
انصاف نیست …
دنیا آنقدر کوچک باشد که آدم های تکراری را روزی هزار بار ببینی …
و آنقدر بزرگ باشد …
که نتوانی آن کس را که دلت میخواهد حتی یک بار ببینی …
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 17:4 توسط happiness
|
نذر!
به نام خدای...
نذر کرده ام صد دور تسبیح …
اهدنا الصراط المستقیم …
شاید وقتی مرا می بینی دیگر راهت را کج نکنی …
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 16:56 توسط happiness
|
خراب خراب خراب!
به نام خدای...
خرابم …
خراب …
به اندازه همان قاضی که متهم اعدامی اش رفیقش بود.
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 16:52 توسط happiness
|
نیاز!
به نام خدای...
وقتی که دیگر نبود ...
من به بودنش نیازمند شدم!
وقتی که دیگر رفت...
من در انتظار آمدنش نشستم!
وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد...
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 16:25 توسط happiness
|
ای تو آغاز تو انجام تو فرود !